แล้ว เมานี่ มีดีอะไรนิยายของเขาถึงเข้าตานัก? จะต้องบอกว่านิยายของเมานี่ ชอบมีรายละเอียดที่มากมายแถมเขายังให้รายละเอียดได้ดิบได้ดีสำหรับการเขียนด้วย ถ้าหากจะให้เห็นภาพบางครั้งก็อาจจะลองคิดถึงเรื่อง Lord of The Rings ดูขอรับ แค่ประพันธ์นิยายแค่เรื่องเดียว โทลคีน ถึงกับสร้างภาษาเอลฟ์ขึ้นมาใช้เองเลยทีเดียว มีหมดทั้งตัวอักษร ทั้งคำอ่านอะไรทำนองนั้น เมานี่ก็แบบเดียวกัน เขาได้สร้างลำดับขั้น อาชีพ วิชา ต่างๆออกมาใหม่ได้น่าดึงดูดมากมายๆแล้วเขาก็กล่าวถึงมาใช้ได้ดี แถมแต่ละเรื่องเขายังเปลี่ยนแปลงเนื้อหาเหล่านั้นออกไปไม่เหมือนกันอีกด้วย (ไม่เหมือนจักรวาลกิมย้ง ที่ชอบใช้วิชา หรือเชื้อสายสำหรับการเชื่อมต่อนิยายแต่ละเรื่องของเขา) ที่ผมเกริ่นมานานขนาดนี้ไม่ใช่อะไรหรอก อยากจะบอกว่าด้วยเนื้อหารายละเอียดที่มากมาย ละครที่มาจากนิยายของเมานี่โดยมากเลยชอบปูเนื้อเรื่องนาน อย่างสยบฟ้าฯนี่ 30 ช่วงแรกเหมือนเป็นการชี้แนะสิ่งต่างๆในเรื่องผมก็แอบมีความคิดว่ามันเฉื่อยๆนิดๆแบบเดียวกัน แม้กระนั้นใน 30 หลังจากนั้นนี่หยุดไม่ได้เลย ด้วยเหตุดังกล่าวผู้ที่ไม่ใช่แฟนของเมานี่บางครั้งก็อาจจะจะต้องทนๆดูไปสักนิดนึงนะครับสยบฟ้าพิชิตปฐพี
“หนิงเชวีย” (ผู้แสดงนำชายของเรา) เป็นเด็กกำพร้าคนรอดชีวิตเพียงหนึ่งเดียวจากจวนแม่ทัพ “หลินกวงหย่วน” ที่ถูกยัดข้อหากบฏให้ถูกประหารทั้งตระกูล(แม้กระนั้นเหตุผลจริงๆเป็นจวนแม่ทัพถูกทำนายว่าจะมีบุตรที่ “หมิงหวัง” หรือ “ดาวมรณะ” มากำเนิดที่จวนนี้) จากภาพที่โหดเหี้ยมที่เขาได้มองเห็นในวัยเด็กนั้น ทำให้หนิงเชวียตั้งปณิธานอย่างมุ่งมั่นว่าจำเป็นต้องแก้แค้นผู้ที่เป็นสาเหตุการฆ่าล้างจวนนี้ให้ได้ และก็เขาก็ดำรงชีวิตบนแนวความคิดนี้นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
