เป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง กับอุบัติเหตุช็อกโลก! ที่พรากชีวิตของ “เจ้าสัว คิงเพาเวอร์” วิชัย ศรีวัฒนประภา ไปอย่างไม่มีทางกลับ
คุณวิชัย สร้างคุณความดีไว้มากเหลือเกินให้กับสังคมไทย โดยยิ่งไปกว่านั้น “วงการกีฬา” ที่เจ้าตัวไปสร้างชื่อสุดยอด ด้วยการเป็นเจ้าของสโมสรบอล เลสเตอร์ ซิตี้ บนเกาะอังกฤษ
เขาใช้เวลาเพียง 6 ปีเท่านั้น สร้างสิ่งที่ (มากกว่า) อัศจรรย์ ในการพาทีม “หมาจิ้งจอกประเทศไทย” ได้แชมป์พรีเมียร์ลีกเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ได้อย่างน่าประหลาดที่สุด
ผมมิได้รู้จักเจ้าสัววิชัยเป็นการส่วนตัว แต่ว่ารู้สึกชื่นชอบท่านที่เป็น “คนมั่งมีใหญ่ใจดี” ซึ่งรู้จักตอบแทนคุณแผ่นดินถิ่นฐานบ้านช่องในทุกต้นแบบ เท่าที่ความสามารถของตนเองพึงจะปฏิบัติได้
เวลาที่คุณวิชัยไปซื้อทีมเลสเตอร์ใหม่ๆบอกตามจริงว่าผมรู้สึกเฉยๆมิได้ยินดียินร้ายอะไรด้วย เพราะเหตุว่ามองเพียงว่าเป็น “ของเล่นเด็กคนมั่งมี” ที่มิได้มีประโยชน์ กับประเทศสักเท่าไรนัก
โดยยิ่งไปกว่านั้นกับวงการ “บอลไทย” ที่ยังดูไม่ออกว่า จะได้คุณูผลดีที่ที่ไหน
จนกระทั่งทีม “หมาจิ้งจอกประเทศไทย” ผงาดเป็นแชมป์ลีกเมืองผู้ดี จนทำให้ผู้คนทั่วโลกต้องหันมาจุดโฟกัสที่ “คนไทย” จากที่ฝรั่งตาน้ำข้าวเคยดูถูกเหยียดหยามพวกเรา เปลี่ยนมาเป็นค้อมคารวะด้วยความจริงใจ “สารภาพ”
ซึ่งต่อมา คุณวิชัยก็เริ่มผุดโครงการ “ฟ็อกซ์ ฮันท์” เพื่อคัดเด็กไทย ให้ไปฝึกหัดวิทยายุทธ์ลูกหนังระยะยาวข้ามปีที่อังกฤษ กันอย่างเป็นการเป็นงาน นั่นแหละ ผมถึงได้พอเข้าใจถึงกลยุทธ์อันสุขุม ของท่านประธานวิชัย ที่อยากได้สร้างฐานให้นักฟุตบอลไทย ได้มีวิถีทางไปค้าลำแข้งในยุโรป
ต้องบอกว่า ในอังกฤษบางครั้งอาจจะยังเกิดเรื่อง ที่ยากเย็นแสนเข็ญสำหรับนักเตะชาติพวกเรา ด้วยเหตุดังกล่าวเจ้าสัวคิงเพาเวอร์ ก็เลยเริ่มหาฐานใหม่ที่ลีกเบลเยียม ด้วยการเข้าเข้ายึดครองทีมโอเอช ลูเวิน
รวมทั้งเป็น “เจ้าโคนง” กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์ ยอดนายทวาร “มือ 1” ทีมชาติไทย ที่ได้รับจังหวะให้ไปค้าถุงมือเป็นรายแรก
ซึ่งต่อไปก็มั่นใจว่า จะมีลำแข้งไทยรายอื่นๆได้ไปวาดลวดลายในโลกกว้าง ผ่านวิถีทางนี้กันอีก เพราะเหตุว่าตัวท่านเอง ต้องการจะมองเห็นนักเตะไทย ได้ไปค้าลำแข้งที่ยุโรปกันไม่น้อยเลยทีเดียว
แบบเดียวกับที่นักฟุตบอลประเทศญี่ปุ่น ประเทศเกาหลี ได้ทำให้ดูกันมาแล้ว
โดยจุดหมายปลายทางที่ฝัน ของบิ๊กบอสอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ก็คงจะเสมือนคนไทยทั่วประเทศ ป้อมปราการหัวใจว่ายิ่งมีลำแข้งไทย ไปเล่นอยู่ในลีกที่รุ่งโรจน์แล้วมากเท่าไหร่
จังหวะที่ “ทีมชาติไทยจะไปบอลโลก” ก็ย่อมมีเยอะขึ้นเรื่อยๆเท่านั้น
โชคร้ายเหลือเกินนะครับ คุณวิชัยลงทุนเพาะกล้ากับบอลไทยไว้แล้ว แต่ว่าไม่มีจังหวะได้มองเห็นดอกผลของมัน
ตั้งแต่นี้ต่อไป ก็คงจะเป็นหน้าที่ของผู้สืบสกุลอย่าง “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” ที่ต้องสืบทอดจิตวิญญาณ แล้วก็จุดหมายของผู้เป็นบิดาให้สมบูรณ์แบบต่อไป…
R.I.P. ด้วยหัวใจ…นะครับเจ้าสัว.
ผมเขียนคอลัมน์ “ตะลุยบอลโลก” ชิ้นนี้ พิมพ์ลงในหน้าข่าวสารกราวกีฬา หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ตั้งแต่วันที่ 31 ต.ค. 2561 หรือเมื่อเกือบ 3 ปีที่ผ่านมา
เพื่อร่วมไว้อาลัย ต่อการจากไปของเจ้าสัว วิชัย ศรีวัฒนประภา ประธานสโมสรอันเป็นหวานใจของสาวก “หมาจิ้งจอกประเทศไทย” เลสเตอร์ ซิตี้
แล้วก็เป็นอันมากหัวใจให้ “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” คนที่จะสืบทอดจิตวิญญาณ ของอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ที่บิดาได้สร้างไว้ให้ดำรงอยู่ชั่วนิรันดร
ภาพของ “คุณต๊อบ” ที่ชูถ้วยแชมป์เอฟเอคัพ ในสนามเวมบลีย์ เมื่อวันเสาร์ก่อนหน้านี้ ด้วยประกายตาระยิบระยับ
จับจ้องไปบนอัฒจันทร์ ที่มีรูปขนาดยักษ์ของป๋าวิชัยจ้องมองอยู่
เป็นโมเมนต์ติดใจ.. ที่ไม่ได้อยากต้องการคำพรรณนา
อะไรก็แล้วแต่กับความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ ของทีมบอลอาชีพในอังกฤษ ที่มีเจ้าของเป็นคนไทย
แต่ว่าสามารถทำให้ฝรั่งมังค่า ต้องยอมยกหัวใจให้โดยดุษณี
ถึงตอนนี้ขอเปลี่ยนจาก R.I.P. เป็น Congratulations !!
ที่มอบให้ผู้สืบสกุลชายหนุ่มเครือญาติ “ศรีวัฒนประภา”
ด้วยจิตคารวะ..อย่างแท้จริง.
